مروری بر بسته بندی های غذایی ضدمیکروب با رهایش کنترل شده

برای کنترل رشد میکروب ها در مواد غذایی و افزایش عمر نگه داری و امنیت غذا، عوامل ضدمیکروب متفاوت با فرمول بندی اولیه ماده غذایی آمیخته می شود یا با روش های مختلف مثل افشاندن روی سطح غذا قرار می گیرند. افزودن مستقیم عامل ضدمیکروب به ماده غذایی در جایی مفید است که خطر رشد میکروب ها هم روی سطح و هم داخل ماده غذایی وجود دارد. اما، هنگامی که علت اصلی تخریب، رشد میکروب ها در سطح ماده غذایی است، استفاده از این روش نیازمند افزودن مقادیر زیادی افزودنی شیمیایی به ماده غذایی است. بنابراین، روش سنتی یادشده با در نظر گرفتن حداقل مقدار مجاز  افزودنی های شیمیایی برای بهبود سلامتی غذا مناسب نیست. رویکرد جدید غلبه بر این محدودیت ها استفاده از فیلم های پلیمری بسته بندی حاوی ماده فعال ضدمیکروب است. بسته بندی ضدمیکروب بر مبنای رهایش تدریجی عامل ضدمیکروب موجود در پلیمر بسته بندی به سطح ماده غذایی استوار است. آزادسازی ماده ضدمیکروب باید با سرعت مناسب و معین انجام گیرد تا در طول دوره ذخیره سازی غلظت لازم را برای مقابله با ریزسازواره های مخرب در اختیار سطح ماده غذایی قرار دهد. در این مقاله، انواع بسته بندی های غذایی با خاصیت رهایش کنترل شده عامل ضدمیکروب، فیلم های پلیمری استفاده شده و مدل های ریاضی ارائه شده برای کنترل مقدار رهایش بررسی می شوند.